|
نشانه درباره وبلاگ  بنام آفریننده اندیشه ها توانا بود هر که دانا بود زدانش دل پیر برنا بود دوستان عزیز سلام! امیدوارم اندیشه سبزتان همیشه سبز باشد و رازیانه افکار تان همیشه مروارید وار در حال رستن و تکامل، قدم تان را به این وبلاگ گرامی میدارم. سعی من در صفحات مجازی جادوی" وبلاگ نویسی" هم سرگرمی و هم مطالبی که باهدف ارایه اطلاعات مفید ( تا جای که توان داشته باشم) در زمینه های مختلف ( اجتماعی، تاریخی، دینی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی) می باشد که در تدوام این کار به دیدگاه های عالمانه و منصفانه شما نیاز دارم تا با لطف خود اشتباهات من را تذکرداده و از نقطه نظرات مفید شما در بهینه سازی کیفیت و کمیت مطالب استفاده خواهم کرد. نويسندگان جمعه 7 بهمن 1390برچسب:, :: 9:3 :: نويسنده : مصطفی احمدی
این حوالی مهربانی مرده است حرفها بر روی لب یخ بسته است بلبل از آواز خود هم خسته است نی لبکها خسته اند از این سکوت روی لبها بسته تار عنکبوت قلبها تندیسی از نفرت شدند چشمها ای وای بی غیرت شدند هیچ کس اینجا شقایق کیش نیست وای اینجا یک بیابان بیش نیست عقده ای در سینه منزل کرده است زخمها در سینه تاول کرده است ای خدا زخم دلم امشب شکفت آنچه من در سینه دارم دیده گفت کاشکی این وضع پایان می گرفت این بیابان بوی باران می گرفت آسمان بغض کبودش می شکست نی لبک بر روی لبها می نشست چشم مردم زادگاه یاس بود سینه ها لبریز از احساس بود عشقها آئینه معنا می شدند برکه های عشق دریا می شدند یکنفر از راه دوری می رسید کاشکی صبح ظهوری می رسید نظرات شما عزیزان:
به گذشتۀ خود هرگز نمی اندیشم، مگر آنکه بخواهم از آن نتیجه ای بگیرم .
- جواهر لعل نهرو
سلام ممنون از حضور و نظراتتون ...... آدرس وبتون رو اشتباه وارد کرده بودید برای همین تا اومدم پیدا کنم دیر شد
مدت هاست به انتظار نشسته ام و ثانيه هارا ميشمارم...
ترسم از اين است وقتي بايي كه ثانيه اي من تمام شده باشد.... .gif){kind=small}
خیلی سخته با بغض بنویسی با خنده بخوانند.....
می شه تنهایی بازی کرد می شه تنهایی خندید می شه تنهایی سفر کرد ولی خیلی سخته تنهایی تنهایی رو تحمل کرد
سلام آقای احمدی
وبلاگ زیبایی دارید ممنون از اینکه به وبلاگ ما سرمیزنید. این مطلبتون خیلی زیبا بود. پيوندها
|
||||||||||||
 |
<-PollName->
